't Zalige Zeeland

 Bovenstaande poster hangt ginds in de mini gang van de slaapkamers. Het andere hangt dan weer in de woonkamer.
Dat vat ook samen wat Zeeland voor ons een beetje is. Een beetje op reis, liefst zon en lezen en samen zijn.
Nele leert de jongsten bloemstukjes maken. De andere dochter probeerde wat te studeren. We hadden ook vlinders op bezoek.

 We gingen wandelen en onderweg ijsjes eten. Minigolf werd er ook gedaan. Op onderstaande foto zie je links het natuurgebied. Er naast rechts is het park waar onze caravan staan. De Pluimpot heet het.

 Wandelen is er heerlijk.

 Wouter kon er zijn eigen skelter uittesten en dat ging zeer goed.

 
 

 

Kibbeling is favoriet eten, net als gerookte paling en mosselen. Yammie.

 Hoewel het 'maar' 20 graden was voelde het warmer aan tussen de caravans en dat was dus ideaal voor een minibadje dat ik nog vond in het tuinhuis.
En ja. We hebben er ook weer opgekuist.
Voor we er heen gingen zei de man: 'Je gaat daar toch niet opruimen hé?' En ik zei: 'Natuurlijk niet! Rust en luilakken!'
Maar allebei zijn we toch in gang geschoten. Hij maaide het gras en kuiste de caravan en ik ruimde het hele tuinhuis op en vulde een vuilzak met spullen. Ook hier liet het opruimmodus ons niet los.

Maar ik heb ook-O Zalig-veel in de zon gezeten met mijn boek. In stilte (een filosofie van de afzondering) is uit. Ik heb er aantekeningen in gemaakt en wil het binnen de zes maanden herlezen.

Vandaag was gewoon weer de heerlijke sleur.
Met Fee naar de dokter voor haar inentingen (O. Mijn hart!), een dochter van school gaan halen wegens ziekte, boodschappen doen, lekker koken, de was doen, telefoontjes doen en oja: opruimen (tussen haakjes: afgezaagd, maar toch gedaan. 2 schuiven en 3 kasten opgeruimd!).

Nu is het na achten en dat wil zeggen: Gedaan ermee voor vandaag.

En Zeeland? We willen zo snel mogelijk terug.