Posts

Posts uit november, 2016 tonen

-4° graden en 4 de aflossingsfeestje

Afbeelding
Deze ochtend was het o zo koud, maar o zo mooi buiten. De thermometer kondigde -4 graden aan. Amai. Allen waren we als Eskimo's gekleed. Wanten, mutsen, sjaals en een dikke vest aan en ons Fee mee in de wintertrappelzak in haar buggy toen ik het dorp in ging. Ik was zelfs jaloers op haar. Zo lekker knus in die zak. Ze genoot er nog van ook :-). De dagen deze week zijn al vol geweest, maar alles is zo stilaan werkelijk klaar. Alle cadeautjes gekocht (oef!Alleen nog een paar inpakken), de adventskalenders gevuld (wat een werk als je een deel zelf doet! Daar had ik me op misrekend.), de kraamzorg is geregeld (oef!), het leesvoer staat klaar inclusief mooie bladwijzers (zie foto)waaronder ook 2 graphic novels en een paar nog op men e-reader, .... We gaan er tegenaan vanaf morgen. I love the way that each book -any book- is its own journey. You open it, and off you go .... (Sharon Creech) Verder moet ik enkel nog naar de kinesist. Met mijn stappen gaat het niet goe

Puur plezier met de speelgoed box & de eerste advents zijn klaar !

Afbeelding
Vorig weekend las ik in de krant een alternatief voor Sintspeelgoed. En ik was meteen één en al geïnteresseerd. Want de Sint brengt toch wel redelijk wat leuks, maar al dat leuks verveelt al snel. Er zijn natuurlijk wel trucjes om te wisselen met het speelgoed. Zoals het even opbergen en later weer opbergen, maar dat was iets waar ik zelf nooit echt toekwam. Meestal spelen ons kinderen ook altijd weer met hetzelfde speelgoed. Maar je wil toch graag eens wat afwisseling en vooral leuk en leerrijk speelgoed. Niet altijd natuurlijk. My little pony moet ook nog gewoon kunnen. Maar soit: ik las dus in de krant over de huurboxen van Puur Plezier. Je huurt een speelgoedbox (de onze bleek oranje)waar leuk speelgoed in zit en wanneer de kinderen het beu zijn ruil je hem weer om. Vrijdag ging ik hem halen en gisteren gingen ze ermee aan de slag onder mijn toeziend oog vanuit de zetel want dit speelgoed moet nadien wel heelhuids terug natuurlijk :-). Het eerste spel deed Mats (4 jaar)me

Een zelfgemaakte knuffel en de afgewerkte lijstjes

Afbeelding
Eén van de zussen maakte zelf een knuffel en verraste er onze Mats mee. Die was er dolgelukkig mee. De knuffel gaat nu mee naar bed.  Het is dezelfde dochter die me ook helpt met de adventskalenders. Deze week ben ik bijzonder 'druk' (goh, ik haat dat woord!)geweest met de lijstjes want ik heb nog 'maar' een week. En veel (klein) gerief inslaan voor de adventskalenders. Leuke winkels als Ava en Hema heb ik een bezoekje gebracht. In de Hema zag ik trouwens een adventskalender (voor kindjes)voor 1,75 euro. Voor wie er niet teveel geld wil aan spenderen. Ik kocht hem trouwens ook voor ons Fee :-). Voor de feestdagen heb ik nog maar een vijftal zaken af te vinken en ik probeer nu de laatste dingen gewoon online nog te doen. En minstens één ding kan ik pas vlak voor Kerst doen, maar dat is dan ook maar 1 cadeau. Je kunt dus eigenlijk stellen dat ik mijn doelstelling gehaald heb. Klaar zijn voor 1 december! Of neen. Toch niet. Voor de baby is er nog één ding achter. Ik

Adventskalenders bij de vleet en dit jaar een heel speciaal aftellen.

Afbeelding
Ook al ben ik niet gelovig. Adventskalenders hadden op mij altijd wel een aantrekkingskracht. Zo elke dag een doosje/deurtje/gleufje/zakje mogen open maken en dan kijken wat de verrassing was. Ook toen ik nog geen kinderen had kocht ik ze voor mezelf. Later kocht ik er alleen voor de kindjes. Er zijn er hier heel wat gepasseerd. De advent begint vier weken voor Kerst, maar de aftelkalenders beginnen op 1 december. Nadat ik er gisteren één voor mezelf (van de Bodyshop voor wie het graag wou weten) kocht wilden de kinderen er uiteraard ook één hebben. Maar hoe doe je dat met zoveel kinderen. Elk kind wil elke dag natuurlijk iets open maken. Je kunt natuurlijk een goedkope kopen met mini chocolaatjes in. Vaak heb ik dat gedaan. Ook bij Ikea hebben ze een redelijk goedkope. Maar ik koos dit jaar voor heel veel afwisseling en overdrijven. Omdat het deze keer eigenlijk niet alleen aftellen tot Kerst is, maar ook tot de geboorte van onze baby. Een heel speciaal aftellen dus in 2016. E

Zomaar wat liefs en waarom (af en toe)alleen zijn goed is voor een mens

Afbeelding
Zomaar wat liefs was de titel van een artikel in de Flow die ik zondag las. Ik neem hem even over omdat ik het zo een mooie titel vond. Het ging er eigenlijk om dat we wat vaker liever voor elkaar zouden mogen zijn of dingen niet te persoonlijk moeten opvatten. En ook dat het fijn is om af en toe iemand gewoon een cadeautje te geven en blij te maken. Iemand die je kent, maar het kan ook gewoon 'een vreemde' zijn. Dat leek me eigenlijk inderdaad heel fijn. Zelf geef ik graag dingen aan mensen. Niet alleen een cadeautje, maar ook gewoon spullen. Ik geef weleens kledij en gerief weg en geniet daar mee van. Ik zou bijna alles zomaar weggeven wanneer ik het niet meer hoef. Soms tot ergernis van de man. Bij mij krijgen mensen ook wat van de prijs wanneer ik iets verkoop. Dan durf ik de man soms niet vertellen voor hoeveel het weggegaan is. Maar ik wil nu vaker gewoon ook een cadeautje geven aan iemand. Een bloemetje, een koffie of een echt Kerstcadeautje of hartjes voor een ki

Zalige zondag en het getwijfel over de wandelwagen

Afbeelding
 Eerst overwogen we nog om naar de cinema te gaan of elders, maar uiteindelijk besloten we dat (bijna)iedereen gewoon thuis zou blijven. 's Morgens deed ik nog wel wat huistaken, maar na de middag gaf ik daar de brui aan. En we kregen een zalige zondag. Eén om in te kaderen. Heerlijk gewoon. Laat de wind maar waaien....Het was binnen lekker warm en knus. De kinderen speelden, lazen of keken TV. Ze met 8 in de zetel zien zitten kijken naar iets op TV was aandoenlijk. Meestal is het de helft maar. Soms las er eens iemand een boekje voor en ook de rommel groeide overal. Er werd gepraat, gelachen, af en toe ruzie gemaakt, .... We waren samen. Niets moest. Dat was het belangrijkste. En we bestelden nog eens pizza buitenshuis. Mijn boekenkast. Daar kan ik ook van genieten nu ik voor mijn stoof zit. Ik vind het nog altijd de mooiste kast in huis.  Links in de boekenkast zie je al een deel van de stapel van mijn leeslijst voor december. Het pakje chips had een dochter daar

O. Wat een mooie bloemen !

Afbeelding
 De man of de dochters brengen af en toe wel een bloemetje mee en zelf koop ik ook weleens een boeketje om de boel wat op te fleuren. Maar soms zijn er even geen bloemen in huis en komt het er niet van. Nu deed ik mezelf een bloemen abonnement cadeau. Om de 14 dagen wordt er nu een boeketje geleverd. En het resultaat is veel mooier hoor dan op mijn foto's. Wanneer ik aan mijn tafel zit bewonder ik ze werkelijk en tegen de man en de dochters heb ik gisteren een paar keer verzucht: 'Mooi hé?!' Ik ben er blij mee.   Zo een abonnement is ook één van mijn Nieuwjaarscadeaus.   Verder is mijn buik ondertussen erg gespannen en vandaag heb ik heel veel last van mijn darmen (krampen en gerommel). Deze ochtend geraakte ik dan weer amper uit mijn bed van de pijn. Mijn kousen en broek aan doen zijn een hele opgave om van schoenen veteren nog niet gesproken. Maar er moest natuurlijk wel naar zwemles gereden worden. Iedere keer dat ik mijn been moest opheffen om te

Geen tandenfee voor Liesje

Afbeelding
Gisteren hadden de kinderen dus schoolvrij en bleef ik lekker thuis en binnen. Het was best een vermoeiende dag, maar het was fijn dat de nieuwe hulp kwam. Ze deed een hoop en zal nu 1 keer om de 14 dagen een woensdagnamiddag komen poetsen. Alle kleine beetjes helpen nu. Liesje haar eerst tand viel er uit gisterenmiddag. Trots was ze en als cadeautje kreeg ze van mijn een tandendoosje. Blij. Ja. Ze was heel blij. Tientallen keren open en dicht dat doosje en iedereen moest natuurlijk naar haar tand kijken. Een paar keer vroeg ik om het doosje nu toch maar weg te leggen en 1 keer moesten we de tand in de mat zoeken en vonden hem. Gisteren was er nog geen nieuwe tand zichtbaar, maar deze ochtend wel al. Voor ze de tand aan de tandenfee wou geven zou ze hem tonen aan de juf vandaag en zowat de hele ochtend liep ze met het doosje te schudden. De tand zat er nog in. Tot...we in de auto zaten. De tand bleek er uit en ze had geen idee waar en wanneer. Groot verdriet en hete tranen. Ge

Shopaholic, rampzalig leesjaar...& de ongelooflijke zin in December !

Afbeelding
Dezer dagen heb ik het gevoel een echte shopaholic te zijn. Hoe ik bijna elke dag de baan op ga om cadeautjes voor Kerst en Nieuwjaar of Sintgerief in te slaan of het internet afschuim naar de 'leukste' items. De verleidingen zijn groot. Hoe hier regelmatig een pakje afgeleverd wordt. Niet allemaal cadeautjes. Af en toe ook gewoon nog iets voor de baby zoals een slaapzak (want ik heb alleen nog de slaapzakken van Fee en die zijn roze en zo)of een paar nieuwe speelschoenen voor een zoon wanneer blijkt dat de zijne echt kapot zijn nu. Pakjes aan huis laten leveren voelt al als Kerstmis. Zelfs voor mijn geldbeugel. Maar in december zal het dan normaal gezien wel weer 'normaal' worden. En eens de baby er is geraak ik helemaal niet meer de deur uit de eerste tijd. Dat weet ik. Ik pin ook veel op Pinterest , maar daar blijft het vaak bij dromen. Zoals van deze prachtige dekentjes. 2016 was een rampzalig leesjaar. Nog steeds kijk ik momenteel liever Tv reeksen en

Heel veel lijstjes en veel cadeautjes

Afbeelding
Eindelijk! Ik besliste hoe we ons zoontje gaan heten. Nu kan ik niet meer terug. Alles is doorgestuurd naar de mensen die ermee aan de slag gaan. Verder had ik een hoop administratie bij te werken en hoopt mijn was ondanks alle moeite weer op. Naar de kinesist gaan werpt zijn vruchten af want ik heb nu minder pijn. 's Middags werkte ik de lijstjes bij. Wat is al in orde en wat moet nog besteld of aangekocht worden. Dit keer overdrijf ik best met mijn lijstjes. Ik ben een beetje bang om in alle chaos het overzicht te verliezen en dingen te vergeten. Mijn geheugen is vaak een zeef. De lijstjes geven mij enige houvast. Ook zonder mijn agenda kan ik absoluut niet. Vandaag geen dansles, maar de oogarts voor Liesje. En zonen naar badminton doen (papieren niet vergeten meegeven), zonen aansporen om huiswerk te maken, eten klaar maken, ... En ik kocht ook al iets kleins voor onze baby voor Nieuwjaar. Al weet ik niet 100% zeker of hij dan al geboren gaat zijn... Ondertussen beg

De klucht van Sinterklaas en Zwarte Piet en de zondagse taakjes

Afbeelding
Sint-Maarten is dus het land uit en daar is de intrede van Sinterklaas in Antwerpen. Maar ik blijf het samen met de oudere kinderen ontzettend jammer vinden dat zwarte Piet weg is. Voor mij zal Zwarte Piet altijd een zwarte man blijven en al de andere Pieten zijn nep (en zo zeg ik het ook tegen de kinderen). En ik hoop dat er nooit een zwarte Sinterklaas komt... Dit heeft te maken met traditie en niet met racisme voor mij. Want hoe ver gaat dit uiteindelijk. Een dwerg als Sinterklaas? Pieten met baarden? Waarom kon dit niet gewoon blijven zoals het was. Vroeger was het zoveel leuker...Ja. Ik ben best conservatief op dit vlak. Even heb ik overwogen om het Sintgedoe af te schaffen en er een 'eigen' feest van te maken. Wanneer ik op TV al die verschillende Pieten zie vind ik het lachwekkend. Al die verschillende kleuren Pieten. Wie is daar nu nog 'bang' van. Voorheen trokken alle Pieten op elkaar. Je kon al eens zeggen dat ze braaf moesten zijn want dat de Piet o

Sint-Maarten & dan toch een naam gevonden?

Afbeelding
Bij mijn ouders wordt Sint-Maarten gevierd en dus gingen we deze ochtend daarheen. Ik met kleine oogjes na een slapeloze nacht door een ziek Feetje. De kinderen werden verwend met snoepgoed en speelgoed (veel auto's, een pop en schmink: aan gendergelijkheid doen we niet in onze familie)waar elk heel blij mee was. Ik kreeg nog een namenlijstje in mijn handen geduwd door ons mama :-) dat ik meteen aan de grote dochters voorlegde. Mijn vader opperde dat ik beter al die namen kon opschrijven, in een pot doen en lotje trekken. Haha. Zelf at ik iets teveel van het snoepgoed waardoor ik bijna misselijk werd. Na maanden slechts beperkt chocolade eten waren twee postuurkes en wat marsepein er teveel aan. De hele middag kreeg ik nadien niets meer naar binnen. Door de slapeloze nacht had ik ook  niet veel zin in actie overdag. Ik ben gewoon heel moe. De was ging nog net. Nadien nestelde ik me in mijn zetel met een namenboekje dat ik nog ergens van onder het stof gehaald had. Zo een

Die ochtend bij de diëtiste, nieuwe bril en nog steeds naamstress

Afbeelding
De cupcakes zagen er griezelig en kleurig uit die de kinderen gisteren maakten, maar waren wel lekker luchtig behalve de fondant dan. Vandaag stond er alweer een afspraak met de diëtiste op de planning. De zevende sinds ik zwanger ben. Volgens haar weegschaal ben ik sinds het begin nog maar 3,4 kilo bij. En ze zegt dat dit erg goed is. Want ik heb nu nog zes weken te gaan en ik mocht maar 6 kilo bijkomen tijdens de 40 weken. Het zou dus moeten lukken om dat doel te halen. En dit zonder honger en met een gezonde goed groeiende baby in de buik. Al vind ik het tegenwoordig wel lastig want ik beweeg veel minder dan een paar weken terug en heb meer goestingskes (waarschijnlijk door meer stil te zitten). Vooral in chocolade heb ik meer zin :-). Ik hoop dus dat ik deze laatste weken niet alsnog teveel bijkom. Nadien ging ik mijn nieuwe bril ophalen. Aangezien ik dagelijks van 's morgens tot 's avonds een bril draag is dat voor mij net als een kledingstuk, maar dan wel een heel

Voor Dotje en deze ochtend bij de gyn

De DVD give away uitslag was supermakkelijk. Ik hoefde niet eens een onschuldige hand een lotje te laten trekken en Dotje mag even mailen naar mijn emailadres met haar adres: sandravrijdags@telenet.be . Dan komt de DVD haar kant uit. Lucky Dotje ;-). Deze ochtend bij de gyn was er weer veel volk. Ik kon wat kletsen met andere moeders. Hoewel iedereen uitgerekend is na mij bevallen al die moekes waarschijnlijk weer voor mij :-). Met de baby gaat alles pico bello, mijn gewicht is goed (net geen 4 kilo bij op 33-34 weken), mijn bloeduitslag blijkt weer prima (Joepie. Geen ijzertabletten meer slikken). Dat was al het goede. Ik heb alleen iets waarvoor ik nogal dringend steunkousen moet dragen. En geen gewone tot de dij (want die heb ik), maar een zwangerschapspanty steunkous die mijn lies en buik ondersteund. Ik zie er tegen op want het kost veel geld en is maar voor nog een week of 6-7. Maar de gyn staat er op (vorige keer eigenlijk al)en ook de kinesiste had al gezegd dat ik dat

Een naam voor het kind blijkt een hele opdracht

Een naam is o zo belangrijk. Je draagt die heel je leven mee. En een naam is ook zo persoonlijk. Terwijl de ene ouders gaan voor de meest originele naam gaat de andere voor de meest populaire. Xenos of Milan bijvoorbeeld. Paris of Ella. Wij hebben geprobeerd om te kiezen voor niet al te populaire namen die we toch mooi vonden en bij ons gezin pasten. En ook passend bij de lange familienaam. Dat is min of meer gelukt. Al is het wel een geluk dat we na Mats verhuisd zijn want in deze buurt hoor je Mats amper terwijl dat in onze vorige gemeente een populaire naam is (hij zit daar wel nog op watergewenning en er zijn vier Matskes). De andere namen van onze kinderen hoor je hier ook niet. Er zijn ondertussen al zowat 100 namen gepasseerd. Van Bent tot Leo tot Sil tot Cis en Vic bleef voor iedereen de beste. Maar er blijven hier maar Vickes geboren worden en ja. Ik vind dat een hele mooie naam, maar hij is momenteel te populair naar mijn gevoel. Ook de man kon maar geen naam vinden di

Naar de kinesiste

De herfstvakantie is omgevlogen in een vingerknip. De eerste schooldag na die vakantie ook. Vandaag was zo een volle dag en dat zullen de komende twee dagen ook zijn. Gewoon omdat er zoveel te doen is. Zo moest ik vandaag toch echt mijn bloed laten trekken omdat ik woensdag op controle moet en ik hoop dat mijn ijzergehalte weer normaal is zodat ik de tabletten ervoor niet meer hoef te slikken want ik heb daar last van. Nadien ging ik boodschappen doen. En toen voor de eerste keer naar de kinesist/therapeut. Ik twijfelde of ik wel zou gaan want zolang is het nu niet meer, maar uiteindelijk wou ik me gewoon wat beter voelen. Wat meer terug kunnen ook in die laatste weken. Ik ging bij iemand waar ik jaren terug al eens ging en die mij toen goed geholpen heeft. Het gekke was dat het minstens acht jaar geleden was, maar dat ze me nog kende. Blij was ik dat ze nog zoveel dingen van me wist na al die tijd. Blij dat ik door haar niet vergeten ben want sommige mensen (geef toe)vergeet j

Ochtendgespeel, het nieuwe sokkensysteem (en andere systemen) en blijven minimaliseren.

Afbeelding
 Sommige dagen zijn erg vermoeiend (vooral nu ik hoogzwanger ben). Dan zijn ze wild. Soms zijn ze echt 'wild'. En maken ze veel ruzie. Andere dagen spelen ze veel met elkaar. Bouwen ze een tent of spelen ze vroeg in de ochtend al een potje Monopoly (voor kinderen). Of doen ze alsof alleszins. En ze hebben niet erg veel nodig om zich te amuseren. Ze doen 'turnertje' of 'schooltje' of ...En één van onze zonen doet graag 'winkeltje'. Vandaag is het ook Chiro en die drie uurtjes zijn welkom om wat rust te hebben tijdens de middag. Maar ook zijn de kinderen daar lekker buiten.  's Avonds komen ze dan moe en voldaan thuis, eten en gaan in bad of onder de douche. Heerlijk dat de zondagavond zo begint. De man is de tienerkamer verder aan het verven en ik mocht vandaag nog eens ondervinden dat mijn nieuw systeem van kousen sorteren veel handiger is dan vroeger. Vandaag had ik amper 5 minuten nodig om de kousen van ons Feetje te sorteren. Elke week

Une enfance (Give Away), TV series en filmen kijken

Afbeelding
Deze film zag ik gisteren op mijn dvd speler. Een drama over een tiener die opgroeit bij zijn arme (in bepaalde opzichten)moeder en zijn stiefvader die een kort lontje heeft. De ouders zijn vaak dronken of stoned en de kinderen (er is nog een kind)staan er alleen voor.  Hij zorgt voor zijn jongere broertje want dat kunnen zij niet goed. Ik vond het erg voor de jongens, maar kon evengoed medelijden hebben met de moeder die duidelijk ook veel nood heeft aan 'contact'.  Ik vond het een mooie film. Heel goed geacteerd. En niet veroordelend. Over een gezin zoals er vast nog veel zijn hier en elders. De film geef ik weg. Als je hem wil laat dan een reactie achter hier. Ik loot op woensdagnamiddag 9 november om 13 uur. Tot dan kan je een reactie achterlaten. Vertel ook even waarom je de film graag wilt zien. Ik zag ook het tweede seizoen van Breaking Bad en het zesde van The Walking Dead. De volgende serie die ik kijk is Desperate Housewives seizoen 7. De volgende film die ik

Sneakers & tranen

Afbeelding
Nooit had ik het verwacht van mezelf. Het liefste droeg ik altijd een mooie schoenen of laars met een hak. Sportschoenen had ik wel gehad, maar een platte schoen? Ik was al zo klein... Ik kocht vorige jaar al een soort van sneakers en droeg ze vaak, maar vond ze te lomp om onder een jurk te dragen en ik draag veel jurken. Nog steeds hoewel ik ook al veel vaker een broek draag. Maar dus om te gaan fitnessen (waar ik ondertussen mee gestopt ben)kocht ik een soort van sportschoen/sneaker en dat beviel goed. Ik droeg ze vandaag onder mijn kleedje want ze zijn nog zo goed als nieuw. Nu ik zo veel bekkenpijn heb is een platte schoen ook veel aangenamer. Vandaag kreeg ik tijdens het autorijden (op die gevaarlijke A12 dan nog) ook plots hevige krampen in voeten en kuiten. Auw. Thuisgekomen droeg ik mijn nieuwste sneakers. Platte schoenen alweer. Samen met mijn gouden glitter platte schoentjes die eigenlijk geen sneakers zijn kies ik dezer dagen toch liever voor een platte schoen